Wieś jest ich życiem. 20+ czyli młodzi, co nie chcieli do miasta…

Wieś. Tak po prostu…

Wieś. Dla niej jest całym światem. Ania ma 24 lata. Od dziecka mieszka w niewielkiej miejscowości na Podlasiu. Do Białegostoku – 38 – 39 kilometrów. Zależy którędy – mówi nasza bohaterka. Co tu robić na co dzień – słyszała nie raz. A ona uparcie, wbrew wszystkiemu i wszystkim nigdy się nie nudzi. Co ciekawe – nigdy nie marzyła o wielkim mieście. Dla mnie prawdziwe życie toczy się tutaj, na wsi. Kiedy rano wstaję i widzę słońce nad polami, wiem, że jestem na swoim miejscu – mówi z przekonaniem.

Zamiast studiów wybrała pracę w rodzinnym gospodarstwie. Krowy, byki. Jeszcze kilka, kilkanaście lat temu, to była prawdziwa robota, prawdziwa orka na ugorze – śmieje się Ania – pamiętam, jak harował mój ojciec, jego brat, czy dziadkowie. Nasza bohaterka mieszka w dużym, wielopokoleniowym domu. Z dziadkami, z bratem ojca. Nie wyobraża sobie, żeby miało być inaczej. Inaczej, i to dużo jest dzisiaj w gospodarstwie. Spokojniej, jest mniej pracy – dodaje. Ze wsi wyjeżdżać nie chce. Zna tutaj każde drzewo i każdy kamień. To nie tylko praca, to życie z naturą – tłumaczy.

Dla niego wieś, to powrót na stałe

Jakub ma 26 lat. Po studiach w dużym mieście, postanowił wrócić w rodzinne strony. Studia dały mi wiele, ale dopiero tutaj, pracując w gospodarce, wykorzystując też to, czego się nauczyłem czuję, że robię coś ważnego – tłumaczy, dodając – to tutaj jestem naprawdę potrzebny. Dla Jakuba wieś to przestrzeń dla innowacji – od nowoczesnych technologii w rolnictwie po ekologiczne podejście do produkcji żywności.

Studiował w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego. Do Warszawy przyjechał z Lubelszczyzny. Niby wszystko było OK, niby udało mi się zaaklimatyzować ale jednak coś było nie tak – wspomina chłopak. Jak tłumaczy czuł, że cały czas nie jest na swoim. Stąd, gdzieś już na trzecim roku studiów decyzja – zaraz po skończeniu nauki wracam w rodzinne strony. Chyba najbardziej cieszyła się z tego Agata, moja dziewczyna, właściwie już narzeczona – mówi Kuba – bo ona nie wyobrażała sobie życia w mieście, nigdy.

Są ze sobą od przeszło ośmiu lat. Agata mieszka w sąsiedniej miejscowości. Za rok planują ślub. Cieszę się, że Kuba zdecydował się wrócić na wieś – mówi 23-latka – ja studiuję zaocznie w Lublinie i nigdy, tak naprawdę nie myślałam, żeby opuścić ten nasz cichy kąt. Dlatego teraz nie ma żadnych dylematów, mogą planować przyszłość w otoczeniu rodziny, znajomych, na wsi, którą tak kochają.

Nowe pokolenie, inne myślenie

Młodzi ludzie, jak Anna i Jakub, redefiniują obraz współczesnej wsi. Nie uciekają od trudów takiego życia, ale szukają sposobów, by je usprawnić i uczynić bardziej zrównoważonym. Ludzie często myślą, że wieś to przeszłość – mówi Kuba – ja widzę w niej przyszłość. Kuba, niedawno zainstalował na przykład panele słoneczne na dachu swojego stodoły. Fanaberia? Nie – odpowiada – nowa, wiejska rzeczywistość.

Przykładem – choćby niesłabnąca popularność programu „Rolnik szuka żony”, emitowanego w Polsce od ponad 10 lat! „Rolnik szuka żony” stał się już kultowym programem, który przybliżył życie na wsi. Anna i Jakub, choć nie brali udziału w programie, podzielają pasję i oddanie rolników tam przedstawionych. Widzą, często tam siebie. Widzą w nim odzwierciedlenie swojej codzienności – pełnej wyzwań, ale i radości płynącej z bliskości z naturą. Program ten, z jego osobistymi historiami i autentycznymi emocjami, pomógł zmienić percepcję życia na wsi, ukazując je jako pełne możliwości i nowoczesnych rozwiązań.

Czy wybór życia na wsi jest ucieczką? Nie, to raczej odwaga – mówi Ania. Bo wieś , nowoczesna wieś może być dzisiaj, śmiało miejscem innowacji, rozwoju i głębokiej, osobistej satysfakcji.